HER GECE BAŞKA BİR ÇOŞKU

Vaktiyle, camide ibadetle meşgul olan bir zahid, acıkmıştı. Burnuna dışarıdan nefis yemek kokuları geldi. Dışarı çıkıp baktığında, bir kişinin yemek götürdüğünü gördü. Yemek kokusu kendisini çekti. O adamın arkasından yürümeye başladı. Adamı takip ederken aniden: “Falan adamın parası çalınmış” diye bağırılmaya başlandı. Derken, bu zahidi apar topar alıp: “Parayı sen çaldın” diye içeriye attılar. Zahid her ne kadar: “Ben çalmadım” dediyse de bir türlü suçsuzluğunu anlatamadı. Hapse girince, oradakiler kendisine: “Buyur yemek yiyelim” diye yemeğe davet ettiler. Meğer biraz önce sokakta yemek taşıyan adam, o yemekleri hapishanedeki bu kimselere getiriyormuş. Zahid, diğer suçlularla beraber afiyetle yemeğini yeyip karnını doyurdu. O sırada: “Parayı çalan suçlu bulundu, o adamı bırakın” denildi ve zahid serbest bırakıldı. Tekrar camide ibadete başladı. Bu sırada bir ses duydu: “Rabbine teslim olmuş, ibadet ve taat ile meşgul bir zahid, eğer gönlünden dünya nimetleri geçirirse, onu da ihsan ederler, fakat bedelini de ödetirler”