BURHANİYE’DE RESTORASYON TEPKİSİ

Anlamını yitirmiş bakışlar.
Gözler son kez dokunuyor birbirine.
Aşka veda sahnesi…
Tükenmiş bir sevdanın
Son kırıntıları yok edilmek üzere…

Kapı aralık.
Toplanmış bavullar….
Aşkın bayatlamış kokusu
Ağır ağır geziniyor odanın içinde…
…

Hükmünü yitirmiş sevmeler
Boynunu bükmüş oturuyor köşede…
Masanın üzerinde bir hançer
Adı ayrılık
Yüreğime saplanmayı beklemekte…

Git diyen ben değilim,
Kal da demem
Diyemem…
Sen gidersin
Sancısıyla aşk kalır
Hoşça kal demem.
…

Çıkıyor salına salına,
Dönüşü olmaksızın…
Bakmıyor arkasına
Kapanıyor kapı aşkın yüzüne.

Bir ölüm sessizliği.
Yüreğimde soğuk bir titreme.
Yalnızlık ben geldim diyor
Yüzünde alaycı bir gülümseme…
…

Yaşanıyor aşka veda sahnesi
Son söz benim.
Seni seviyorum. Gitme…
Ve bitiyor oyun.
Duyulmuyor alkışlar
Kapanıyor perde
Sönüyor ışıklar…

Nerde benim misketlerim
Oyuncak arabam, plastik topum
Aşk bana göre değil
Bir kaç beden büyük geliyor.
Dönmek istiyorum masumluğuma
Oynamak istiyorum
Çocukluğumun çocuksu oyunlarını…

Salih Korkmaz