ÇEVRECİLERİN İMZA KAMPANYASINA BÜYÜK İLGİ

GÖKYÜZÜNE HİÇ BU KADAR UZUN SÜRE BAKMAMIŞTIM…

Sıradan bir Cuma günü… Saat; 20.30.. Akçayda, Mysia Uluslararası Havacılık Festivali’ndeyim. Akçay, üzerine dar bir kıyafet giymiş gibi… Çoğalan insan yoğunluğuna katkıda bulunanlardan biriyim ben de.. Bir yanım ne kadar yalnızsa, bir yanımda o kadar kalabalık ve bir o kadar herkes.. Önüme serilmiş masmavi deniz, gökyüzünün maviliğine karışıyor sanki.. Başka bir dünyanın asi ve yaramaz çocukları gibi adeta oradan oraya koşturan gösteri uçakları dünyanın kargaşalığını unutturmuştu bana… Aşağıda yakamozların dansıyla bütünleşen görsel şölen, büyük bir orkestranın en uyumlu sesini çıkarıp yayılıyordu evrene.. Hoşuma gitmişti.. Kapı aralığından dışarı fırlayıp, yüzüne çarpan rüzgarları saçlarının arasına alıp koşturan küçük kız çocuğu gibiydi ruhum.. Nereye gideceğini bilmeden hızlı adımlarla koşuyordum sanki.. Her bir uçağın kanadındaydım ben… Onlar benim varlığımı hissetmese de, bulutlar, yıldızlar ve hatta kendisine çok yaklaştığım güneşe çok yakındım.. Kısacası ‘havadan sudan şeyler’le çok mutlu oldum.. Dostlarım bana yeryüzüne in artık der gibi baksa da, ben hayallerimde gökyüzünde olmaktan çok mutluyum…