Nöbetçi Eczaneler
Gerçek şu ki, doğada nice koca çınarları, göknarları, çam ağaçlarını öldüren, solduran hep SARMAŞIKLARDIR. Yani asalak kişiliklerdir. Nedir asalak? Asalak; sözcük anlamıyla bir canlıda sürekli veya geçici süreyle yaşayan ona zarar veren parazittir. Başka bir anlamı da başkalarının sırtından geçinen çıkarcılardır. Bu bir bitki, bir canlı olabildiği gibi bir insanda olabilir. Eğer asalak bir ağaca sarılmışsa elbet profesyonel bir ORMANCI o sarmaşığı fark edip budayacaktır. Bazı insanlar da tıpkı o SARMAŞIKLAR gibidirler. Sarmaşığın insan türleri nasıl ve nerelerde görebiliriz? İşte asıl sorun da buradadır; onlar kimi zaman insan çevresinde, kimi zaman da vakıf, dernek, aile,cemiyet v.benzeri gibi toplulukların çevresinde kemikleşmiş şekilde yaşamlarını sürdürüler. Tek başına silik-düz ve kifayetsizdirler. Sürekli geçmişteki başarısızlıklarını örtme çabası içindedirler. Komünel (paylaşma) yaşama bilincinden uzaktırlar. Egoları çok yüksek olduklarından, narsizim oldukça gelişmiştir. Özel yaşamlarına baktığınızda, ya bir kaç evlilik yapmışlardır, ya çifte yaşam arasında gel-git sürgittir yaşamları… Uzun vadeli değildir, ne dostlukları ne ilişkileri. Sarmaşık kişilikler kendilerini ön planda göstermek adına, KENDİLERİNDEN daha GÜÇLÜ kişiliklere asılırlar, onların çevresini kullanıp, basamak yaparlar. Onlara sahte sevgi/yapay dostluk sunarak asılıp, onları, -maddi manevi- tüketene kadar sömürürler. Öyle ki, Bizans Kulisleriyle onların çevresine sızıp, dostluklarını da -VUR KAÇ- yoluyla bozarlar, üstelik ezici bir salt çoğulluk oluştururlar. Ve sonunda kaçınılmaz son gerçekleşir; artık ön plandadırlar. Sineğin kanadından bile yağ çıkartmakta ustadırlar. Genelde onlar hep bir başkasını basamak yapan asalak kişiliklerdir. Ortak yaşamadan yoksun arızalı bu kişiler genelde siyaset, sanat, edebiyat alanında görmeniz mümkündür. Onlar bir başkasının başarısını kıskanan, sanata ket vuran sevgiden yoksun kişilerdir. Bulundukları yerde saydığımız sanat dalları bu kişiler yüzünden ket vurulur, başarıya ulaşılamaz. Özgüven yoksunu bu kişiler, tıpkı zehirli birer sarmaşıktır. Başarılı kişilere sürekli kara çalarlar. Otokontrolü elinde tutan erklere de kalay çalmakta ustadırlar. Hiç merak etmeyin, zaman her şeyin ilacıdır: onların -kısa zamandaki yükselişleri gibi- düşüşleri de aynı hızla olacaktır. Çünkü tek gıdaları DEDİKODUDUR/KISKANÇLIKTIR… Sanat değil… Yazımın başında da dediğim gibi; …Elbet bir ORMANCI o sarmaşığı fark edip budayacaktır. İzleyelim, görelim, bakalım…
